Yakalanan bir Fransız Direniş askeri olan Teğmen Fontaine, Fransa’nın Lyon kentindeki kasvetli bir Nazi hapishanesinde tutuluyor ve burada casusluk nedeniyle muhtemelen ölüm cezasıyla karşı karşıya. Yetersiz beslenme ve felç edici bir korkuyla karşı karşıya kalırken, hapsedildikleri hapishanenin küçücük bölümünün dışında kime güveneceği ve neyin yattığı sorunları tarafından engellenen inanılmaz bir kaçış planlaması gerekir.
Bir İdam Mahkumu Kaçtı, sinemada minimalizmin tadına varmak isteyenler için en iyi başlangıç noktası. Filmin büyük bölümü, Fontaine'i (François Leterrier) hücresinde yalnız başına, kendisi gibi tutsak olanlarla iletişim kurarken ve özgürlüğüne doğru adım adım ilerlerken gösterir. Tüm Bresson filmleri gibi bu film de, Bresson'un uzun çalışmalardan sonra geliştirdiği, "sinematograf" üzerine kuramlarını ortaya koyar: Dramatiklikten tamamen uzak bir oyunculuk sergileyen amatör oyuncular; görüntü dışı seslere ve onların aktardığı bilgiye olağanüstü bir vurgu; son ve görkemli ana kadar müziğin kullanılmaması. Fransız sinemasının diğer muhteşem hapishane filmleri olan Jaques Becker'in Le trou (Delik, 1960) ve Jean Genet'nin Un chant d'amour (Aşk Şarkısı, 1950) filmleri gibi, Bir İdam Mahkumu Kaçtı da insan ruhunun çektiği acıların ve kurtuluşa yönelten dürtülerin olağanüstü güçlü bir alegorisini sunar..